Staje się ono coraz popularniejsze w Polsce. Istnieje jednak fałszywe przekonanie, że tradycyjny fundament jest dużo tańszy od płyty fundamentowej. Jest to nieprawda, choć koszt początkowo wydaje się duży. W dobrze wykonanej płycie znajdują się wszystkie elementy potrzebne do prawidłowego jej funkcjonowania.

Oprócz izolacji termicznej, zbrojenia i betonu mamy tu wszystkie przepusty kanalizacyjne, podejścia wody i energii elektrycznej, drenaże i dodatkowe zabezpieczenia termiczne płyty. Wykonując tradycyjny fundament liniowy również musimy wykonać te same prace co przy płycie.

Są one jednak rozciągnięte w czasie: musimy wymienić grunt na piasek pod całym budynkiem, zrobić ławy, wyciągnąć ścianki fundamentowe, zabezpieczyć je izolacjami przeciwwilgociowymi (najlepiej z obu stron), jak również ocieplić. Dodatkowo układamy folię kubełkową aby zabezpieczyć izolację styropianową przed uszkodzeniami i wodą. Pomiędzy fundamentami, po usunięciu humusu i zasypaniu piaskiem lub pospółką, wylewamy około 15cm betonu B15 (zwanego chudziakiem). Na to kładziemy 10-15cm styropianu, a następnie warstwę posadzki o grubości około 6-10cm. W międzyczasie hydraulik musi wykonać całą kanalizację w posadzce i fundamencie, a także przepusty na wodę i elektrykę.

Często jest to dodatkowy koszt, bo wykonuje to inna ekipa niż prace fundamentowe, która również chce na tym zarobić. Fundament tradycyjny także wymaga drenażu i to również kosztuje, choć inwestorzy często o nim zapominają na tym etapie budowy.

Reasumując: ilość prac wykonana przy tradycyjnym fundamencie jest dużo większa niż przy płycie, a co za tym idzie istnieje możliwość popełnienia większej ilości błędów. Fundament tradycyjny wykonany do etapu posadzki będzie kosztował tyle samo, a nawet więcej, niż płyta fundamentowa, jednakże jego koszt zostanie rozłożony w czasie.