FAQ

Staje się ono coraz popularniejsze w Polsce. Istnieje jednak fałszywe przekonanie, że tradycyjny fundament jest dużo tańszy od płyty fundamentowej. Jest to nieprawda, choć koszt początkowo wydaje się duży. W dobrze wykonanej płycie znajdują się wszystkie elementy potrzebne do prawidłowego jej funkcjonowania.

Oprócz izolacji termicznej, zbrojenia i betonu mamy tu wszystkie przepusty kanalizacyjne, podejścia wody i energii elektrycznej, drenaże i dodatkowe zabezpieczenia termiczne płyty. Wykonując tradycyjny fundament liniowy również musimy wykonać te same prace co przy płycie.

Są one jednak rozciągnięte w czasie: musimy wymienić grunt na piasek pod całym budynkiem, zrobić ławy, wyciągnąć ścianki fundamentowe, zabezpieczyć je izolacjami przeciwwilgociowymi (najlepiej z obu stron), jak również ocieplić. Dodatkowo układamy folię kubełkową aby zabezpieczyć izolację styropianową przed uszkodzeniami i wodą. Pomiędzy fundamentami, po usunięciu humusu i zasypaniu piaskiem lub pospółką, wylewamy około 15cm betonu B15 (zwanego chudziakiem). Na to kładziemy 10-15cm styropianu, a następnie warstwę posadzki o grubości około 6-10cm. W międzyczasie hydraulik musi wykonać całą kanalizację w posadzce i fundamencie, a także przepusty na wodę i elektrykę.

Często jest to dodatkowy koszt, bo wykonuje to inna ekipa niż prace fundamentowe, która również chce na tym zarobić. Fundament tradycyjny także wymaga drenażu i to również kosztuje, choć inwestorzy często o nim zapominają na tym etapie budowy.

Reasumując: ilość prac wykonana przy tradycyjnym fundamencie jest dużo większa niż przy płycie, a co za tym idzie istnieje możliwość popełnienia większej ilości błędów. Fundament tradycyjny wykonany do etapu posadzki będzie kosztował tyle samo, a nawet więcej, niż płyta fundamentowa, jednakże jego koszt zostanie rozłożony w czasie.

Wszystkie materiały stosowane przez naszą firmę posiadają atesty i odpowiednie deklaracje zgodności. Dostarczamy wszystkie niezbędne dokumenty tego typu Inwestorowi w postaci opracowania zaraz po wykonaniu inwestycji.

Dla ekip zajmujących się profesjonalnie wykonywaniem płyt czas budowy wynosi od 4 dni dla powierzchni 80m2, do 12 dni roboczych dla powierzchni 300m2. Mówimy tu o zakresie od przygotowania gruntu do zalania płyty betonem.

Dla ekip początkujących lub niewprawionych w stosowaniu tej technologii termin ten może się nieco wydłużyć.

Podczas budowy płyt przez nowe ekipy świadczymy usługi wsparcia technicznego przez 24h w trakcie trwania inwestycji.

Oczywiście, że tak. Płyta powinna być projektowana przez osoby mające wiedzę i doświadczenie w tym zakresie, a zgodność wykonania płyty z jej projektem musi być sprawdzona przez Kierownika Budowy. Zaniedbanie powyższego (przy niesprzyjających warunkach gruntowych) może mieć przykre skutki.

Rodzaj ogrzewania stosowanego w płycie jest praktycznie dowolny. Może to być np.:

• tradycyjne wodne ogrzewanie podłogowe
• ogrzewanie za pomocą powietrza krążącego w kanałach płyty fundamentowej,
• ogrzewanie elektrycznymi kablami grzejnymi,
• ogrzewanie za pomocą pomp ciepła z bezpośrednim odparowaniem, gdzie skraplaczem (czyli miejscem gdzie pompa ciepła oddaje ciepło) jest żelbetowa płyta fundamentowa.

Źródłem ciepła tych sposobów ogrzewania mogą być:

• pompy ciepła,
• piece gazowe,
• piece olejowe,
• kotły na ekogroszek, pelet czy węgiel itp.

Należy jednak pamiętać, iż projektując system ogrzewania mamy tu do czynienia ze zjawiskiem akumulacji ciepła w masie, a co za tym idzie z pewną bezwładnością. Nie należy tego bagatelizować. Projekt powinien być wykony przez firmę zajmująca się profesjonalnie tymi zagadnieniami.

Dla ogrzewania akumulacyjnego najgorszym okresem jest jej pierwotny rozruch, czyli pierwsze uruchomienie. Ogrzewanie musi podnieść temperaturę płyty z 3C do około 25C Zajmuje jej to około 2 dni powolnej pracy. Płyta raz rozgrzana nigdy już nie powróci do pierwotnej temperatury, a jej najniższą temperaturę będzie kształtowała temperatura pomieszczeń poza sezonem grzewczym (wiosna – lato). Każde kolejne uruchomienie systemu ogrzewania na początku kolejnego sezonu grzewczego to tylko podgrzanie płyty od temperatury 20-21C do 23-25C.

Unoszenie kurzu jest spowodowane ruchem powietrza. Ruch powietrza odbywa się w wyniku różnic temperatury (im większa różnica temperatury między powietrzem a elementem grzejnym tym szybsze następuje zawirowanie powietrza, a co za tym idzie unoszenie się kurzu). W przeciwieństwie do grzejników naściennych, ogrzewanie podłogowe działa na niskich temperaturach rzędu 23-26C. Są to temperatury odrobinę wyższe od temperatury powietrza w naszych domach. Oddawanie ciepła z tego rodzaju ogrzewania odbywa się głównie poprzez promieniowanie (95%) a w niewielkim stopniu poprzez konwekcję (5%). Tak działający system powoduje, iż zjawisko unoszenia kurzu praktycznie nie występuje, a co za tym idzie tego typu rozwiązania są szczególnie polecane dla alergików.

Ogrzewanie budynków z wykorzystaniem akumulacji ciepła daje bardzo duże oszczędności w okresie grzewczym. Akumulacja ciepła powoduje stabilniejszy rozkład temperatury w pomieszczeniach. Ogrzewanie takie jest w dużo mniejszym stopniu wrażliwe na zmiany temperatury zewnętrznej czy też silne wiatry, nie pozwalając budynkowi na szybkie wychłodzenie się. Systemy grzewcze z wykorzystaniem tej technologii załączają się rzadziej w stosunku do tradycyjnych rozwiązań, a co za tym idzie zapewniają oszczędności rzędu 20-30%.

Niektórzy projektanci w Polsce wyznają pogląd, że styropian klasy EPS nie nadaje się na podłoża pod budynki. Jest to jednak błąd, być może wynikający z braku znajomości technologii. Podłoża ze styropianu EPS stosuje się od kilkudziesięciu lat w krajach Europy Zachodniej, USA, Japonii – nie tylko w budownictwie mieszkaniowym, ale również przy budowie dróg i autostrad. Mamy szerokie doświadczenie w wykorzystaniu tej technologii na podłożu ze styropianu EPS – w ciągu wielu lat wykonaliśmy kilkaset takich budynków. Korzystaliśmy przy tym również z doświadczeń naszych współpracowników, którzy zajmują się tym od ponad 20 lat.

Poniżej kilka linków na temat konstrukcji (zwykle bardziej skomplikowanych niż nasze opracowania) opartych na styropianie EPS:

http://www.youtube.com/watch?v=oPBFZuV8qHM
http://www.epsindustry.org/other-applications/geofoam
http://www.achfoam.com/Geofoam-Case-Studies.aspx

Obecnie Eurocode jest w Polsce normą równoprawną wobec Polskiej Normy PN, a Eurocode EC nie stawia takich wymagań. Posadowienia poniżej głębokości przemarzania według Polskiej Normy nie jest bezwarunkowe.

Oto kilka przykładów:

[ PN-81/B-03020 ]
————————————————
| 1.2. Zakres stosowania normy. Norma dotyczy wszystkich rodzajów
| budownictwa, z wyjątkiem przypadków objętych innymi normami; należy
| przy tym uwzględniać dodatkowe wymagania dotyczące: (…)
| – warunków eksploatacji obiektów, powodujących niekorzystne zjawiska i
| procesy: (…) przemarzanie podłoża, (…) 2.2.2. Zalecenia szczegółowe.
| Głębokość posadowienia powinna spełniać następujące warunki:
| a) zagłębienie podstawy fundamentu w stosunku do powierzchni
| przyległego terenu nie powinno być mniejsze niż 0,5 m; projektowanie
| zagłębienia mniejszego niż 0,5 m wymaga uzasadnienia
——————————————————————-

Tak więc projektant ma prawo zastosować mniejsze posadowienie, o ile potrafi to uzasadnić. My potrafimy: uzasadnieniem jest inna metoda zabezpieczenia przed przemarzaniem niż poprzez zagłębienie podstawy fundamentu.

W/g Eurocode jest jeszcze precyzyjniej:

[ PN-EN-1997-1 ]
————————————————–
| 6.4 Zagadnienia projektowe i wykonawcze
| (1) Przy ustalaniu głębokości posadowienia fundamentu bezpośredniego
| należy uwzględnić: (…)
| – głębokość, powyżej które mogą wystąpić szkody spowodowane
| przemarzaniem gruntu (…)
| (2) Uszkodzenia spowodowane mrozem nie wystąpią, jeżeli:
| – grunt nie jest wrażliwy na przemarzanie;
| – spod fundamentu znajduje się poniżej głębokości przemarzania;
| – stosuje się izolacje zapobiegające przemarzaniu.
| (3) Dodatkowe informacje, dotyczące zabezpieczenia fundamentów budowli
| przed mrozem, znajduje się w EN-ISO 13793:2002.
——————————————————————-

Jak widać, mamy swobodę wyboru jednej z metod zabezpieczenia – albo głębokość posadowienia poniżej poziomu przemarzania – albo np. wymiana gruntu na podłoże niewysadzinowe (co robimy przez odpowiednie przygotowanie podsypki), lub zastosowanie izolacji zapobiegającej przemarzaniu (co również robimy).

Norma PN-EN ISO 13793 – opis normy brzmi:

[ PN-EN ISO 13793 ]

Właściwości cieplne budynków, Projektowanie cieplne posadowień budynków w celu uniknięcia wysadzin mrozowych.
————————————————
| Niniejsza norma podaje uproszczone procedury projektowania cieplnego
| posadowień budynków takich, które pozwalają uniknąć wystąpienia
| wysadzin mrozowych. Odnosi się ona do fundamentów na gruntach
| wysadzinowych i obejmuje budynki z podłogami typu płyta na gruncie i
| podłogami podniesionymi.(…) Norma obejmuje budynki ogrzewane i nieogrzewane (…)
——————————————————————

… czyli dokładnie nasz przypadek.

Reasumując – aktualny stan normalizacji w Polsce całkowicie dopuszcza stosowanie naszego rozwiązania.

Płytę z ogrzewaniem podłogowym (np.: wodnym, powietrznym czy też na kablach elektrycznych) można wykonać na trzy sposoby:

• Pierwszy, najprostszy sposób to wykonanie płyty i ogrzewania w jednym czasie. System grzewczy instalowany jest pomiędzy zbrojeniami konstrukcji płyty fundamentowej i stanowi jej integralną część.
• Drugi sposób polega na wykonaniu płyty fundamentowej w izolacji termicznej. Po postawieniu pozostałej części budynku (stan surowy zamknięty) rozkładamy ogrzewanie w pomieszczeniach i wykonujemy dodatkowe posadzki np. anhydrytowe lub jastrychowe. Pomiędzy posadzką a płytą należy umieścić folię, najlepiej ekranującą, w celu odbicia ciepła do pomieszczeń ogrzewanych.
• Trzeci sposób jest podobny do opisanego w punkcie 2, jednak pomiędzy warstwami posadzki i płyty układany jest styropian (około 3-5cm). – Tej wersji osobiście nie polecamy, choć wiemy, że niektóre firmy ją stosują. Postaramy się to wyjaśnić.

Rozgrzewając posadzkę, w której umieszczony jest system grzewczy, ciepło przekazywane jest zarówno do pomieszczeń mieszkalnych, jak również poprzez cienki styropian do płyty fundamentowej. Wszystko jest w jak najlepszym porządku, dopóki działa system ogrzewania (okres jesień – zima). W okresie wiosenno-letnim, gdy ogrzewanie jest wyłączone, następuje wyrównanie temperatur posadzki i płyty z temperaturą otoczenia. Jeżeli pod warstwą styropianu będzie wyższa temperatura niż temperatura posadzki (a tak właśnie będzie), wówczas płyta żelbetowa oddaje swoje ciepło w kierunku posadzki. Wraz z przekazywaniem ciepła migruje wilgoć z płyty żelbetowej do warstw posadzkowych. O ile na podłodze nie ma paneli ani desek nie będzie miało to większego znaczenia, w przeciwnym razie pokrycie podłogi ulegnie zniszczeniu. Taki efekt będzie powtarzał się w każdym sezonie grzewczym, aż do momentu odprowadzenia nadmiaru wilgoci z płyty żelbetowej.

Może się wydawać, że efektu opisanego nie będzie, gdyż pomiędzy warstwami znajduje się folia, która zabezpieczy przed transferem wilgoci. Tak będzie, ale tylko pod warunkiem, że zostanie ona położona dokładnie i szczelnie.

Naszym zdaniem ten wariant nie ma żadnego uzasadnienia. Ciepło i tak będzie zawsze kierowane głównie do pomieszczeń mieszkalnych, gdyż rurki znajdują się niedaleko powierzchni posadzki, a płyta jest izolowana styropianem o grubości min. 20cm. Wygrzewanie reszty płyty (przy ogrzewaniu domu) jest efektem ubocznym, który tylko i wyłącznie wspomaga płytę, a jednocześnie doskonale ją zabezpiecza przed podciąganiem wilgoci z gruntu.

Płytę fundamentową i ogrzewanie powinno się traktować jako jeden integralny system, którego poszczególne części ze sobą współpracują, a nie jako dwa niezależne produkty (niezależnie od sposobu montażu tych elementów).

Pętle gruntowego wymiennika ciepła powinny być montowane głównie poza obrysem płyty fundamentowej. Jest to spowodowane kilkoma czynnikami:

• rozłożenie takiego wymiennika odbywa się najczęściej na głębokości od 1,2-1,8m poniżej poziomu terenu. Jeżeli na takiej głębokości mamy zainstalować kolektor pod płytą, to wówczas należy wymienić grunt rodzimy na piaski lub żwiry. Nie wolno stawiać budynku na warstwie ziemi przemieszanej (albo zaglinionej) w celu ułożenia w niej kolektora GWC, chyba że jest to grunt zbudowany z piasków lub żwirów, który można warstwami zagęścić. Wymiana gruntu rodzimego (np. gliny) do głębokości 1,5m pod budynkiem jest dość kosztowna (koszt materiału + robocizna)
• jeżeli kolektor wymiennika będzie zlokalizowany za płytko pod płytą, wówczas będzie wyziębiał grunt pod nią. Technologia budowy płyty na gruncie wymaga magazynowania chociaż minimalnych ilości ciepła pod płytą tak, aby w okresie zimy nie dochodziło do przeniknięcia mrozu na jej krawędziach. Płyta nie będzie zabezpieczona przed wysadzinami mrozowymi. Z drugiej strony większość wykonawców tego typu płyty w razie problemów z płytą zrzuci winę na Państwa i na kolektor pod nią.

Płyta zazwyczaj jest tak wylana, że można na nią kłaść kafle. Jednakże, jeśli planujecie Państwo pokryć podłogę zarówno kaflami jak i np. panelami to proszę wziąć pod uwagę, że materiały te mają różną grubość i aby uniknąć różnicy poziomów podłogi może być konieczna kilkumilimetrowa wylewka samopoziomująca.

Proszę też pamiętać, iż płyta wylewana jest betonem konstrukcyjnym i pomimo zacierania na jej powierzchni mogą pojawić się elementy szorstkie, np. kamyki. Kładąc wykładzinę czy klepkę drewnianą bezpośrednio na powierzchnię płyty będzie one wyczuwalne pod tym materiałem. Dlatego wykonawcy pokryć (warstw wykończeniowych) mogą sugerować wylewkę samopoziomującą.